Door: Damaris Verkijk, Marketing Manager
Interview Anne Kleene, kok bij Kaagman & Kortekaas
Het is nooit te laat om te gaan doen wat je leuk vindt. Via een opleiding aan de Horeca Academie kan je direct starten met jouw droombaan. In de afgelopen 8 jaar zijn studenten speciaal naar de Horeca Academie gekomen om een belangrijke carrièreswitch te maken. Want als je iets écht wilt, dan moet je het gewoon doen. Dit bracht ons op het idee om eens langs te gaan bij een van deze oud studenten die het roer vorig jaar heeft omgegooid om haar droom te volgen.
Anne Kleene heeft gestudeerd aan de Wageningen Universiteit (MSc International Land & Water Management) en werkte tot begin vorig jaar als junior project officer bij het NWP (Netherlands Water Partnership). Nu werkt zij als kok bij Kaagman & Kortekaas in Amsterdam.
‘Het is een beetje cliché misschien, maar passie is er toch echt het juiste woord voor.’
Op haar werk zat Anne op zich haar plek, maar toch was ze op een punt beland waar ze ging heroverwegen wat ze nu écht zou willen doen in haar leven. Het was uiteindelijk een collega die haar attendeerde op haar echte passie. Dit was voor vele vrienden, familie en collega’s al duidelijk. Wanneer Anne over koken sprak, dan lichtte ze op en werd ze blij en enthousiast.
In het najaar van 2016 besloot Anne daarom het roer echt helemaal om te gooien en al in januari 2017 is ze gestart met haar koksopleiding aan de Horeca Academie.
‘Het feit dat ik bij de Horeca Academie direct kon beginnen met mijn opleiding was eigenlijk doorslaggevend voor mijn keuze.’
‘Uiteraard gaan er gedachtes door je heen zoals: Is dit het wel echt? Maak ik wel de juiste keuze, betekent dit dat ik faal in mijn huidige werk of is het vluchtgedrag? De enige manier om daar achter te komen, is om het gewoon te gaan doen.’ Anne heeft haar baan opgezegd en is er direct helemaal voor gegaan. ‘Want als je iets echt wilt dan moet je de keus ook helemaal maken.’
Merkelbach in Amsterdam was het leerbedrijf waar Anne tijdens haar opleiding werkte. Een restaurant waar gekookt wordt volgens de Slow Food principes, met veel aandacht voor de herkomst van voedsel (uitsluitend uit Nederland), duurzaamheid en pure smaken. In veel opzichten een uitdaging, maar volgens Anne wel een hele leerzame! Ze had ervaring in de catering maar dit was de eerste échte restaurantkeuken waar zij ging werken. Omdat ze wat ouder is dan de gemiddelde leerling zoals meer studenten van de Horeca Academie, kreeg ze direct veel verantwoordelijkheden. ‘Er werd soms vergeten dat ik pas net in de keuken stond. Dit was niet altijd makkelijk, maar wel dé manier om zoveel mogelijk te leren.’
‘De dag naar school vond ik juist heel erg leuk.’
‘Een leerlingensalaris betekende vergeleken met mijn vorige baan wel wat inleveren, maar dat vond ik het wel waard. Terug in een klas met mensen die je iedere week ziet, vond ik echt leuk. Bij de Horeca Academie is een klas heel divers op het gebied van leeftijd, vooropleiding en achtergrond. Mijn medestudenten hadden allemaal ook weer een eigen verhaal en hun eigen ambities. Iedereen werkte bij ander soort restaurant en dat maakte helemaal niet uit voor het leren van het vak. Dat vond ik mooi om te zien.’
Het besluit om ook daadwerkelijk een koksopleiding te volgen, was voor de mensen om haar heen maar ook vooral voor zichzelf een manier om te laten zien dat ze de keuze serieus genoeg nam.
‘Het diploma was de eerste stap richting het besluit: Ik ga echt kok worden.’
‘Je leert ook echt wel andere dingen dan op je werk. Op je werk zit je in de waan van de dag en moeten dingen eigenlijk gisteren al gemaakt zijn. Bij de Horeca Academie gingen we echt met thema’s aan de slag en mocht je ook een dagje klungelen om iets te leren. Dat vond ik heel waardevol.’
Sinds februari 2018 werkt Anne bij Kaagman & Kortekaas. ‘Ik dacht als ik nou echt in die top van de (Amsterdamse) horeca wil gaan werken, dan moet ik bij de bekende restaurants aankloppen. En dit was de eerste. Ik moest direct meedraaien en gelijk laten zien wat ik kon.’
‘Ik vind het heel fijn om een ander ritme te hebben dan de rest van de stad.’
Anne heeft ervaren hoe het is om een 9:00 tot 17:00 baan te hebben en werkt nu natuurlijk als kok in een heel ander weekritme. Dit wordt voor velen vaak als belemmering gezien van werken in de Horeca, maar dat is voor Anne het tegenovergestelde. ‘Ik vind het juist heerlijk om buiten de spits in de trein te zitten, boodschappen te doen als niet heel Amsterdam dat al aan het doen is, of om op een vrije dinsdagmiddag naar de film te gaan.’
De docenten van de Horeca Academie werken naast hun werk op de opleiding zelf allemaal in de praktijk. Dit is te merken aan de manier van lesgeven. Anne heeft les gehad van Severine Meijer.
‘Wat ik zo goed vind aan Severine is dat ze haar eigen kennis en ervaring in eerste instantie niet op de voorgrond zet, maar juist bezig is met de ontwikkeling van de leerlingen. Uiteindelijk kom je erachter dat ze ontzettend veel praktijkervaring heeft en daardoor heel veel weet, waardoor ik vanaf het begin al veel respect voor haar had.
En ze stelde zich niet op als een hele schoolse docent. Ze snapte heel goed wat wij in de praktijk allemaal aan het doen waren. ‘
Horeca is een droombaan omdat..
Horeca heeft niet altijd het beste imago als het gaat om de werkomstandigheden. Daarom stellen wij graag de vraag waarom het voor hen wel zo blijkt te zijn. Voor Anne was het duidelijk.
‘Voor mij is het een droombaan omdat je oneindig kan leren. Ik weet niet wanneer ik bij Kaagman & Kortekaas uitgeleerd ben, maar dat ben ik nu nog zeker niet. Wanneer dit wel zo is dan kan je hier in Nederland al bij zoveel zaken terecht waar je nóg zoveel kan leren, laat staan in de hele wereld!’
Als ik alle wereldkeukens zou willen masteren, dat kan niet in één leven. Juist dat geeft mij een heel geruststellend gevoel. Dat ik nooit uitgeleerd ben.’
‘Het lijkt mij heel erg cool om in een land te gaan werken, waar je de lokale keuken gaat koken. Om je iets eigen te maken, wat in eerste instantie zo ver van je af staat. Ik denk gelijk aan Japan omdat dit als niet Japanner én als vrouw de meest onmogelijke keuken lijkt om in te werken. Dat lijkt mij juist heel vet. Ik wil daarvoor wel eerst zelf het zelfvertrouwen hebben dat ik daadwerkelijk iets te bieden heb, dus ik heb nog wel een weg te gaan, maar mijn ambities zijn hoog!’
In de toekomst zou Anne wellicht ook nog wel een slag willen maken om haar Master International Land & Water Management en haar werk als kok met elkaar te combineren. Door bijvoorbeeld na te denken over voedselproductie binnen gesloten ecosystemen, voedselverspilling en duurzame voedselketens. Maar óf en hoe ze dit gaat doen, dat staat natuurlijk nog helemaal open.